
Aunque os parezca mentira, por fin hemos conseguido salir con la bici.
El domingo, después de tres horas de preparativos en Haize Hegoa, salimos acompañados por nuestro amigo Ernesto por la rambla de Montevideo hasta Salinas. 40 kilómetros de lucha contra el viento, lo cual no está mal teniendo en cuenta que salimos a las tres de la tarde y el peso que llevamos, que es casi la mitad de lo que pesamos nosotros.
En Salinas dormimos en las duchas del camping, porque estábamos sólos, y menos mal porque hacía mucho viento y por la noche diluvió. Toda la costa este de Uruguay es una zona turística, pero como ahora es invierno no hay prácticamente nadie.
Hoy hemos recorrido unos 70 kilómetros, pero equivalen a más de cien. Seis horas pedaleando con viento muy fuerte en contra, hasta bajando teníamos que pedalear. Nos reíamos pensando en lo que será la Patagonia.
Casi anocheciendo y con las posaderas más que doloridas hemos llegado a Piriápolis, otro lugar de veraneo pero con todo cerrado. Ahora mismo estamos en alerta de viento y lluvia, así que mañana otro día de pelea.
Ya os pondremos fotos nuestras para demostraros que es verdad lo que os contamos, pero paciencia, que no todos los ordenadores tienen para descargarlas y, otras veces, no tenemos la cámara a mano.
Besos a todas y abrazos a todos (aquí sólo se da un beso...).
9 comentarios:
Habéis empezado fuerte ¿eh?, pero ya se nota que con ganas y buen humor. De todas formas son muchos kilómetros para el primer día y en esas condiciones ¿no?. En realidad, me dais envidia. Aquí sentada en el trabajo tan emocionante y divertido ...
Vamos que en espíritu estoy ahí con vosotros dando pedales.
Cuidaros mucho mucho. Besos y abrazos
kaixo chicos!
veo que habeis empezado duro! pero se os ve con humor! asi que animo y adelante guapos! a ver si mejora un poco el tiempo y podeis pedalear mejor! y eso, eso! a mandar fotosss! un besazo
Noe
kaixo,ya hemos visto que habeis empezado a pedalear.Aqui el tiempo tambien esta revuelto,pero menos que alli.Poneros como en las contrareloj,uno detras de otro y turnaros"ja,ja".Bueno,animo y ha disfrutar todo lo posible,recuerdos de todos.Agur eta hondo pasa.
kaixo eneko eta Joseba:
Bidaia hasi baino ez duzu egin, baina dagoenko fin-fin zaude. Tourrera doan txirrindularia ematen duzu. Bekaitza ere sentitu dut. Urtebete libre, batzuetan bero eta besteetan hotz. Egunen batean neuk ere badut horrelako zerbait egiteko gogoa. Animo eta guk noizean behin orrialde hau irekiko dugu zuen berri izateko.
¡Ahí están mis niños!, ¡contra viento y marea, pero ante todo con alegría!.
Para un trabajador de Penas Negras lo de las inclemencias del tiempo teniendo que aguantar a la intemperie no puede nunca constituir un impedimento, eso si, lo de las posaderas ya es otro cantar.
También está la posibilidad del engaño: "Hemos pedaleado durante 80 km. con el viento en contra, sin comer, con una temperatura de -2ºC...y estamos supercontentos" y sin embargo, en realidad a vosotros lo que os va es más el ritmo caribeño: un poquito de bici, un poco de mate, una buena chuleta, un beso por aquí (uno solo) otro por allí (otro solo).
En fin, que nosotros aquí estamos igual de contentos y de orgullosos pedaleéis lo que pedaleéis y que lo mas importante es que sigais así de contentos y sobre todo que sigais teniendo la suerte que, como hasta ahora creo que habeis tenido, con la gente que os encontreis por el camino y las sorpresas que os depare el destino.
Yo voy a ser mas generosa que los oriundos y os mando un par de besos para cada uno. Agures.
Siento acaparar y perdón por la intromisión baina ...
Aupa Trapagarango Udal Euskaltegia!. Hau bai izan dela sorpresa atsegina!.
Ni Eneko baino askoz hurbilago nago baina aspaldian ez dut zuen berririk izan.
Guti eta biok egon gara komentatzen antolatuko dugula afari bat. Horrela, garai polit horiek gogoratzeko aukera izango dugu eta "de paso" barre batzuk egiteko, baina nik uste dut itxaron beharko genukela Eneko etorri arte. Total, honaino helduta, urte bat beranduago, ¡que más da!
Musutxus guztiontzako!!
Aupa majos!!
Ahora sí que habéis empezado de verdad y por fin podréis saber lo que es crujir de huesos y rechinar de dientes,pero que no se diga!! que vosotros sois chicarrones del norte!!!
Eso sí, tampoco os pongáis a luchar contra los elementos y la Naturaleza, porque no hay prisa y si no llegáis hoy ya llegaréis mañana.
Muxus y cuidaros.
P.D. Queremos ver fotos... Y recuerdos para Eneko de los trabajadores de Correos de Ortuella.
AupabikotejotasueaurreraezdagohaizerikeztaeuririkgelditukozaituenikoporrakondopasetakodieztabesarkadahandibatUrkiolatik.HoribaargazkirenbatsartzenbozuehobetoikusikodogulahangoazelandantazeondozabizienMATXAKAS. BarrirobebesarkadakTokiAlaitikta ondosegi
Aupa chavales...
Igual teníais que haber comprado una bici-parapente para cansaros menos...
Cuidaros y animo, que eso está chupao..
Saludos
Arantza (una amiga de Yola de Sondika)
Publicar un comentario